Nie wiem, skąd przekonanie, że najbardziej adekwatnym imieniem Boga jest "Jahwe", nie jest przecież wiadomo nikomu w jaki sposób należy Boże imię wymawiać, zatem forma "Jehowa" jest równie dobra, a w zasadzie z punktu widzenia języka polskiego pierwotnie bardziej poprawna. Sam wolę stosować tą formę, choć faktycznie większość moich braci i sióstr w wierzę posługuje się formą "Jahwe" ale ogólnie nikt chyba nie odnosi się do tego tak często. A co do kwestii adekwatności to polskie przekłady Biblii oparte o Textus Receptus (a innych bym nie polecał) zapisują imię Boże w formie "Jehowa" i nie ma w tym nic złego, tak się w języku polskim po prostu wymawiało imię Boże i nie ma powodu, by od tego odchodzić:
(2) Nadto mówił Bóg do Mojżesza i rzekł do niego: Jam Pan, (3) Którym się ukazał Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi w tem imieniu, żem Bóg Wszechmogący; ale w imieniu mojem, Jehowa, nie jestem poznany od nich. Biblia Gdańska Wj.6
(2) Nadto Bóg mówił do Mojżesza: Ja jestem PANEM. (3) Objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi pod tym imieniem: Bóg Wszechmogący, ale z mojego imienia JEHOWA nie byłem przez nich poznany. Uwspółcześniona Biblia Gdańska Wj.6
(2) Nadto jeszcze rzekł Bóg Mojżeszowi: Jam jest Pan. (3) Którym się ukazał Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi jako Bóg wszechmocny. Alem jem nie oznajmił imienia mego Jehowa. Biblia Brzeska Wj.6
Podobnie jak w angielskiej wersji króla Jakuba, która również była brana pod uwagę przy pracach nad uwspółcześnioną Biblią Gdańską:
And God spake unto Moses, and said unto him, I [am] the LORD: 3 And I appeared unto Abraham, unto Isaac, and unto Jacob, by [the name of] God Almighty, but by my name JEHOVAH was I not known to them. King James Version Exo.6
Myślę, że dla wielu osób problem z taką formą wynika z tego, że może się kojarzyć ze świadkami Jehowy, albo badaczami ale to nie Boże imię jest problemem, tylko to kim dla nich jest Pan Jezus i to Pana Jezusa, jako Boga należy im głosić.
I jeszcze jedna uwaga techniczna, napisałeś:
Tetragram w reszcie Pisma Świętego jest zastąpiony imieniem „PAN”.
Otóż nie do końca jest to ścisłe stwierdzenie, dlatego, że imię Pan nie zastępuje tetragramu, lecz Boże imię zapisane w alfabecie hebrajskim. Tetragram zazwyczaj rozumie się, jako zapis oryginału hebrajskiego za pomocą alfabetu łacińskiego, będącego podstawą większości współczesnych alfabetów europejskich, w tym polskiego. Zatem zapis JHWH to nie jest Boże imię, bo te należałoby zapisać tak "
יְהֹוָה". Trzeba też pamiętać, że form zapisu jest więcej, bo niektórzy piszą YHWH, albo też w odwrotnej kolejności, bo przecież hebrajski czytamy od prawej do lewej.
Jakie przedstawiłbym konkluzje:
- Nie wiemy jak wymawiać Boże imię,
- Wymowa Jahwe i Jehowa są dobre, choć ta druga z punktu widzenia języka polskiego pierwotna,
- Zastąpienie Bożego imienia przez zwrot Pan nie ujmuje Bogu, a ogranicza niepotrzebne spekulacje co do wymowy,
- Aby poprawnie zapisać Boże imię należy posłużyć się alfabetem hebrajskim, nie łacińskim,
- Pan Jezus Chrystus jest Bogiem, nieznana wymowa Bożego imienia nie powinna dzielić braci i sióstr mających jednego Ducha.