1. BIBLIA - WIĘCEJ NIŻ KSIĄŻKA

[chrześcijanin]

1. BIBLIA - WIĘCEJ NIŻ KSIĄŻKA
"Pisaniu wielu ksiąg nie ma końca" czytamy w Księdze Kaznodziei Salomona 12,12b
i rzeczywiście, na rynku księgarskim ciągle obserwujemy ciągły przypływ nowości.
Ciągle publikowane są nowe przekonania, spostrzeżenia i odkrycia. Stanie "w
miejscu" w jakiejś specjalności jest już dzisiaj niemożliwe. Z tego względu nie bez
powodu Salomon stawia w swoimu stwierdzeniu pewne ostrzeżenie: "I ponadto, mój
synu, przyjmij przestrogę" 12,12a i uzupełnia na zakończenie: "Nadmierne
rozmyślanie męczy ciało" 12,12c. Niemożliwym jest ogarnięcie wszystkiego co nowe.
Jest to niekończąca się praca, a w końcu pozostaje rozczarowanie.
Istnieje jednak księga, która spośród wielu innych, ze względu na swą wyjątkowość
zyskała większe uznanie niż każda inna. Jest to książka, którą każdy powinien
poznać i docenić, książka, której studiowanie nie męczy, lecz ożywia. Całkowicie
właściwie określa się Biblię jako księgę wszystkich ksiąg. W gruncie rzeczy jest ona
całą biblioteką, ponieważ jest zbiorem 66 ksiąg. Lecz mimo, iż zawiera całkowicie
różne księgi, napisane przez zupełnie różnych ludzi w różnych czasach w przeciągu
wielu stuleci, to jednak tworzy ona pewną całość. Przyczyną jest to, że Biblia,
w odróżnieniu od wszystkich innych ksiąg
nie jest napisana przez człowieka dla człowieka, lecz jest boskim orędziem dla ludzi.
Wprawdzie Bóg posłużył się człowiekiem do jej napisania, On sam jednak jest jej
właściwym autorem. Wyrażone jest to w 2 Piotra 1,21: " Albowiem proroctwo nie
przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni
Duchem Świętym". Biblia jest inna niż wszystkie inne księgi i jest
całkowicie wiarygodna.
Bóg jest jej autorem i dlatego jest ona prawdziwa od początku do końca. Możemy
polegać na każdym jej słowie. "Prawo PANA jest doskonałe... Świadectwo PANA jest
wiarygodne" (Ps. 19,7). Dlatego Biblia jest
księgą dla wszystkich.
Każdy chciałby wiedzieć, co Bóg ma mu do powiedzenia. Do zrozumienia Biblii nie
jest konieczne żadne wykształcenie. Aby zrozumieć, co Bóg ma nam do
powiedzenia, każdemu w równym stopniu musi zostać ona przez Boga otworzona.
"Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są
dlań głupstwem i nie może ich poznać" (1 Kor. 2,14). Po Swoim zmartwychwstaniu
Jezus Chrystus wyjaśniał swoim uczniom Pisma: " Wtedy otworzył im umysły, aby
mogli zrozumieć Pisma" (Łuk. 24,45). Również dzisiaj poprzez Ducha Świętego On
chce to sprawić w każdym z nas i
wzywa do zdecydowania się.
Biblii nie można czytać tak, jak inne książki, bez zaangażowania. Kto czyta Biblię,
bardzo szybko zauważy, że ona go osądza i że ten osąd nie wypada dla niego
pochlebnie. Naturalnie, jest to nieprzyjemne i z pewnością jest powodem do tego, że
wielu ludzi ma negatywne nastawienie do Biblii. Lecz kto jest uczciwy i gotowy
spojrzeć prawdzie w oczy, stwierdzi szybko, że to, co ona ma ludziom do
powiedzenia jest absolutnie trafne. Bóg nie chce nas zranić, ale pomóc. Lekarz musi
również najpierw postawić choremu diagnozę, a potem dopiero zastosować
odpowiednią terapię. Jeżeli natomiast pacjent nie chce przyjąć do wiadomości, że
jest chory i oburza się na postawioną diagnozę, nie będzie oczywiście chciał się
poddać leczeniu, a tym samym leczenie będzie niemożliwe. Nie możemy naprawdę
nic lepszego uczynić, jak tylko zaakceptować Boską diagnozę. Biblia wskazuje nam
również odpowiednią Bożą terapię, prowadzącą do prawdziwego wyleczenia (jeśli jej
posłusznie przestrzegamy). Wielu to uczyniło i zostało przez Boga ułaskawionych,
dlatego są wyleczeni, szczęśliwi i wdzięczni. Dlatego Biblia oznacza dla nich więcej
niż każda inna książka i prawdopodobnie nie istnieje żadna inna księga, która jest
bardziej lubiana niż Biblia.
Pozostająca ciągle aktualną.
Biblia nie starzeje się. Ona jest co prawda, bardzo starą księgą, ale mimo tego ciągle
jeszcze aktualną i taką też pozostanie. Słowo Boże jest ponadczasowe. Cokolwiek
by się nie zmieniło na tym świecie, Bóg nie zmieni swoich zamiarów, swoich myśli i
swej woli, jak to udowodnił w swoim Słowie. "W wieczności, PANIE, stoi Twoje Słowo
w niebie" (Ps. 119,89). Niebo i ziemia przeminą, moje słowa nie przeminą" (Mat.
24,35). Kiedy w dzisiejszym czasie upadł niejeden autorytet i nie wiadomo już prawie
na kim lub na czym polegać, kiedy zaczyna grozić dezorientacja, Biblia jest jak skała
w czasie przypływu. Pokazuje nam ona skalę Boskiej niezmienności. Chce być dla
nas oparciem i kierunkowskazem. Poprzez swoje słowo Bóg chciałby nadać sens
naszemu życiu. Dlatego daje On nam w swoim Słowie
opis drogi.
Bez kierunkowskazu i dobrej mapy nie jest możliwe osiągnięcie określonego celu.
Szybko można pójść w złym kierunku, robi się objazdy, ciągle się myli, wpada w
ślepą uliczkę lub wręcz kieruje się w przepaść. Pytanie innych o drogę również nie
zaprowadzi nas do celu. Jeden mówi to, drugi owo, powstaje niepewna sytuacja
jakkolwiek by też ktoś twierdził, że zna prawdziwą drogę. Biblia w odróżnieniu od
tego jest dla nas niezawodnym kierunkowskazem. W niej pokazana jest
droga do Boga.
Biblię czyta ten, kto szuka Boga i chce do niego przyjść. istnieje tylko jedna, jedyna
droga do Boga, a ona wskazana jest w Biblii. Ona prowadzi nas do Pana Jezusa
Chrystusa, który mówił o sobie: "Jestem drogą i prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi
do Ojca, tylko przeze mnie" (Jana 14,6). Słowo Syna Bożego jest wyjątkowe, godne
przyjęcia: "Kto słucha mojego słowa i wierzy w Tego, który mnie przysłał, ma życie
wieczne" (Jana 5,24). Poprzez przyjęcie z wiarą Słowa Bożego dostępuje się
ułaskawienia i staje się dzieckiem Bożym. Lecz zanim
przyjdziemy do Boga, Bóg musi się do nas zwrócić, nawiedzić nas, zejść z
wysokości, "By objawić się tym, którzy są w ciemnościach i siedzą w mrokach
śmierci, aby skierować nogi nasze na drogę pokoju" (Łuk. 1,78.79). Dlatego w Biblii
jest opisana
droga Boga do ludzi.
Ona pokazuje nam, jaką drogę wybrał Bóg, aby nas wyciągnąć ze stanu
wyobcowania, będącego podstawą naszego nieszczęścia na ziemi i sprowadzić nas
z powrotem do siebie. Wszyscy zasłużyliśmy na wyrok potępienia. Lecz Bóg
znalazł drogę, by móc ułaskawić ludzi, gdyż On jest sprawiedliwym. Sposób, w który
On to uczynił, ukazuje nam Biblia. Jeżeli ktoś poprzez Słowo Boże pozna tę drogę i
pozwoli się tą drogą prowadzić i stać się ułaskawionym dzieckiem Bożym, ten
zawsze będzie potrzebował Biblii jako drogowskazu. Gdyż w błogosławionej krainie,
do której trafił, ciągle jeszcze musi korzystać z drogowskazów, aby móc się tam
dobrze orientować.
Poprzez Biblię uczymy się również , jak przebiega
droga z Bogiem.
On zaplanował dla każdego z nas specjalną drogę, którą możemy kroczyć razem z
nim. "Twoje słowo jest pochodnią nogom moim i światłością ścieżkom moim" (Ps.
119,105). Poprzez czytanie Słowa Bożego poznajemy, w jaki sposób możemy
pozostać na tej błogosławionej drodze i robić postępy. W naszym życiu istnieją
niebezpieczne miejsca, na które możemy zboczyć. Jak łatwo jest wpaść w przepaść
lub wejść w uliczkę bez wyjścia! Ale kto przestrzega wszystkich wskazówek
podanych w Biblii, może być ustrzeżony od wszelkich niebezpieczeństw. Niech
nasza prośba będzie szczera: "Ucz mnie, PANIE, drogi ustaw swoich, a ja będę jej
przestrzegać aż do końca." (Ps. 119,33). Bóg będzie pomagał, a my szczęśliwie
potwierdzajmy: "Raduję się z drogi, którą wskazują mi Twoje ustawy,jak z wielkiego
bogactwa" (Ps. 119,14).
Wspólna droga
Chrześcijanin nie powinien być samotnym wędrowcem. Wszyscy, którym przez żywą
wiarę w Pana Jezusa zostało ofiarowane życie wieczne, tworzą społeczność, która
jest prowadzona przez Boga wspólną drogą. Już w Starym Testamencie na
przykładzie Izraela, jest pokazane, jak Bóg prowadził swój lud we wspólnej wędrówce
z niewoli w Egipcie. Jak jasne i jednoznaczne wskazówki dawał ich wspólnej Bożej
służbie. Wskazówki te były konieczne w tym celu, by ich wspólny pobyt w ziemi
obiecanej był błogosławiony. Jak długo lud ich przestrzegał, tak długo był
błogosławiony. Niestety w tym nie wytrwał. Ponieważ nie przestrzegano zrozumiałych
przykazań Bożych, nadszedł głód i nędza. Bóg ostrzegał lud przez wielu proroków i
upominał go, by przestrzegał Jego słowa. Ponieważ jednak był nieposłuszny został
pokonany przez swoich wrogów i zaprowadzony do niewoli.
Zawsze jednak, gdy lud pokutował i przyznawał ze smutkiem przed Bogiem o swoim
odstępstwie, On ponownie zwracał się do niego z błogosławieństwem. Z historii
Izraela możemy się wiele nauczyć. Dlatego ważne jest również czytanie z modlitwą
Starego Testamentu. Tego, jak powinna wyglądać nasza wspólna droga, uczy nas
szczególnie Nowy Testament. Tam uczymy się, jak powinna przebiegać nasza
wspólna Boża służba i jak powinny kształtować się nasze wzajemne stosunki. Skąd
można się dowiedzieć, jak wspólnie być błogosławionym i móc tworzyć wspólne
świadectwo naszego Pana na tym świecie.
On życzy sobie, abyśmy harmonijnie szli wspólną drogą, czyli tak, jak On wskazuje
nam w swoim słowie.
Droga bez Boga
Biblia również nie milczy na temat, dokąd prowadzi droga, którą idzie się świadomie
bez Boga lub kiedy nie chce się serio trzymać Słowa Bożego. Bóg nakreślił nam
historię Izraela jak również niektórych pojedynczych osób lub rodzin, które kroczyły tą
drogą, aby nas ostrzec. Samowolne drogi kończą się zawsze żałośnie. Nie
powinniśmy się łudzić: na drodze bez Boga nie możemy nigdy być prawdziwie
szczęśliwi i błogosławieni. Lecz kto nie chce pozwolić się prowadzić w życiu na
drodze świętości, ten pozostaje na drodze śmierci i ciągle jest zagubiony. To również
udawadnia nam Biblia w niedwuznaczny sposób. "...którzy nie są posłuszni ewangelii
PANA naszego Jezusa Chrystusa. Poniosą karę: zatracenie wieczne, oddalenie od
oblicza PANA" (2 Tes. 1,8.9). Tak kończy się droga bez Boga. Niestety, większość
ludzi idzie tą drogą. " Szeroka jest brama i przestronna droga, która wiedzie na
zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą" (Mat. 7,13). Ale ponieważ
Bóg nie chce by ktoś poszedł na zginienie, ciągle jeszcze nawołuje ludzi aby tę drogę
opuścili. "Niech bezbożny porzuci swoją drogę, (tzn. ten, który nie przestrzega słowa
Bożego) a przestępca swoje zamysły i niech się nawróci do PANA, gdyż jest hojny w
odpuszczaniu" (Iz. 55,7).
Opis pewnej osoby
Bóg dał nam Biblię, abyśmy go mogli sami poznać. Dlatego nie jest ona jedynie
opisem drogi, ale również opisem osoby.
Pokazuje nam Boga
Nic nie wiedzieliśmy o Bogu, gdyby On sam nam się nie objawił. Poprzez Biblię
poznajemy Jego istotę, zaznajamiamy się z jego myślami, jego planami i celami. Tak
w Starym Testamencie, jak również i w Nowym Testamencie pokazane są szczegóły
jego istoty. Dopiero w Nowym Testamencie Bóg zostaje całkowiecie objawiony w
swojej świętości i miłości. W Starym Testamencie w pierwszym rzędzie zostają
przedstawione Boże zasady takim ludziom, którzy sądzą, że mogą być przed Bogiem
usprawiedliwieni. Nowy Testament bardziej wychodzi z założenia, że grzeszność
człowieka jest udowodniona i proponuje człowiekowi usprawiedliwienie z łaski i
szczęście.
Zupełnie szczególnie powinniśmy poznać poprzez całą Biblię syna Bożego, Jezusa
Chrystusa. On jest sednem i główną zawartością Pisma Świętego. W nim ukazał się
ludziom Bóg w jednorazowy sposób: "Boga nikt nigdy nie widział; lecz Jednorodzony
Syn, który jest na łonie Ojca, objawił Go" (Jana 1,18). Mógł powiedzieć: " Kto mnie
widział, widział mojego Ojca" (Jana 14,9). W Nowym Testamencie pokazane jest
Jego życie i nauka. Dowiadujemy się tam, co on mówił, kiedy żył na tej ziemi i co
przekazał nam po swoim wniebowstąpieniu przez Ducha Świętego za
pośrednictwem apostołów. Ale również poprzez Stary Testament możemy go lepiej
poznać. W tych Pismach powiedział: "Badacie Pisma...,a one składają świadectwa o
mnie" (Jana 5,39). Kiedy po swoim zmartwychwstaniu był ze swoimi uczniami,
"...wykładał im, co o Nim było napisane we wszystkich Pismach" (Łuk. 24,27).
Również dzisiaj chciałby On to uczynić. Wtedy poznamy, jak wiele wskazówek
zawartych jest o Nim w Starym Testamencie. Obok wielu proroczych wypowiedzi,
które odnoszą się bezpośrednio do Niego, wiele zostaje przekazanych w formie
obrazowej. Ofiary, życie mężów ST jak Józefa i Dawida, a nawet przedmioty jak np.
arka przymierza - to wzmianki o Nim. Dla niektórych uczniów Pana Jezusa Chrystusa
Biblia jest dlatego tak ważną i wartościową księgą, ponieważ właśnie przez nią mogli
bardziej poznać swojego PANA.
Ona pokazuje nam, kim jesteśmy
Poprzez Biblię nie poznajemy jedynie Boga, ale również istotę człowieka. Ona jest
zwierciadłem, w którym rozpoznajemy, kim jesteśmy, reflektorem, który nas oświetla,
przez co odkrywa nasze winy i grzechy. "Bo Słowo Boże jest żywe i skuteczne,
ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny... zdolne osądzić zamiary i myśli
serca" (Hebr. 4,12). Grzechy nasze mogą być przebaczone jedynie wtedy, kiedy
wyznamy nasze winy, a do tego musimy je najpierw poznać. Również u swoich
dzieci, Bóg chce odkrywać błędy i niedoskonałości, aby mogły być usunięte.
Powinniśmy się nauczyć, spojrzeć na siebie i osądzać się. Wówczas odkryjemy
niejedno zło w naszym życiu, lecz również nauczymy się lepiej zrozumieć naszą
postawę jako dzieci Boże i dlatego możemy być głęboko wdzięczni i szczęśliwi. Biblia
pokazuje nam też obraz nowego człowieka i umożliwia zauważyć, co to znaczy być
"dzieckiem Bożym" i uczniem Pana Jezusa Chrystusa. Czytanie Słowa Bożego
powinno doprowadzić nas do tego, aby w rzeczywistości nasze życie coraz bardziej
odpowiadało temu obrazowi.
Biblia ukazuje nam ludziom wzory i ostrzeżenia. Przedstawia liczne obrazki z życia
zupełnie różnych ludzi. Donosi o mężczyznach i kobietach, o dzieciach,
młodzieńcach i starszych ludziach, o bogobojnych i bezbożnych i chce nam na tych
przykładach udzielić ważnych lekcji. Wiele osób jest dla nas wzorem i powinny być
dla nas bodźcem dla zwiększenia wierności i bogobojności. Z drugiej jednak strony
możemy się uczyć na błędach innych, dlatego też Biblia nie przemilcza
niedoskonałości niektórych kobiet i mężczyzn. Ich życie i ich doświadczenia powinny
być dla nas pewnym ostrzeżeniem, abyśmy nie podlegali tym samym
doświadczeniom i próbom i abyśmy nie musieli tak jak oni ponosić konsekwencji
złego postępowania.
2. Czytać Biblię codziennie.
Jeżeli chcemy prowadzić życie ku chwale Bożej, wtedy musimy każdego dnia czytać
Słowo Boże. To co wierny sługa boży powiedział o sobie w Księdze Izajasz 50,4,
powinno odznaczać każdego, kto chce służyć Bogu: "Każdego poranku budzi moje
ucho, abym słuchał jak ci, którzy się uczą." Bogobojny mąż odznacza się tym, że
czyta Słowo Boże każdego dnia i rozmyśla o nim (Ps. 1,2). Tylko wtedy będziemy
mogli przestrzegać tego, co Bóg nam przekazał, prowadzić błogosławione życie ku
jego chwale (Joz. 1,8 i Ps. 1,3). To co Bóg dawniej stanowczo zalecił królowi Izraela,
dotyczy każdego z nas - on powinien był mieć przy sobie odpis zakonu "I będzie go
miał u siebie, i będzie czytał przez wszystkie dni swojego życia." (5. Moj. 17,19), aby
samemu bogobojnie żyć i pobudzić do tego innych. Kiedy Bóg za czasów
Nehemiasza spowodował duchowe przebudzenie wśród swojego ludu, wtedy na
nowo podniesiony został autorytet Jego słowa: "I czytano z księgi prawa Bożego
codziennie, od pierwszego aż do ostatniego dnia". (Neh. 8,18). Następstwem tego
była służba dla Boga, "według prawa". Potrzebujemy więc
posilenia na drogę
Kiedy Izraelici przechodzili przez pustynię, musieli każdego dnia zbierać mannę na
posiłek: "I wyjdzie lud, i będzie codziennie zbierał, ile mu potrzeba ..."(2 Moj. 16,4).
Podobnie i my powinniśmy każdego dnia czytać naszą duchową strawę, by jako
dzieci Boże nie mieć żadnych zahamowań rozwojowych w sferze duchowej. Jest
jednak niewskazane, by jeść zbyt mało lub też zbyt dużo na raz gdyż skutkiem
takiego odżywiania mogą być niestrawności. Nie powinno się również jeść zbyt
łapczywie lub nieregularnie. Aby zatrzymać niezbędne składniki żywnościowe,
pożywienie powinno być ponadto różnorodne. To wszystko dotyczy również naszego
duchowego pokarmu, którym jest Słowo Boże. Musimy przeznaczyć sobie pewien
czas na czytanie Biblii i czynić to każdego dnia. Ważne jest również aby czytane
odcinki nie były za krótkie lub za długie, w przeciwnym razie nie będziemy mogli
przyjąć do serca przeczytanego słowa. Dobrze jest również nie koncentrować się
jedynie na jednej części Biblii, lecz od czasu do czasu przeczytać ją znów całą.
Podobnie jak chleb, potrzebne nam są również codziennie
drogowskazy
Słowo Boże jest jak latarnia, która chce oświetlać naszą drogę wiary: "Słowo Twoje
jest pochodniom nogom moim i światłością ścieżkom moim". (Ps. 119,105, 2 Piotr
1,19). Myślano tu o pewnym rodzaju latarni, którą można wziąć do ręki i oświetlić
przed sobą drogę. Taka lampa nie oświetla dalej niż odległość na jednego kroku.
Tak jest też z Biblią. Musimy wziąć ją do ręki i samemu z niej czytać. Każdy krok w
naszym życiu wiary oznacza każdy dzień. Nawet małe odstępstwa od wyznaczonego
celu mogą mieć poważne następstwa. Dlatego ważne jest, abyśmy każdego dnia,
krok po kroku, pozwolili prowadzić Słowu Bożemu. W przeciwnym przypadku
niemożliwa jest
codzienna społeczność z Bogiem.
Nie ma w rodzinie dnia w którym rodzice i dzieci nie rozmawialiby ze sobą.
Potrzebujemy codziennej, wspólnej rozmowy, a dla dobra dzieci Bożych również
potrzebne jest codzienne obcowanie z Bogiem. W modlitwie rozmawiamy z Nim, a
poprzez Biblię On rozmawia z nami. Jak bardzo błogie jest takie obcowanie z
Bogiem, Ojcem, i Jego Synem, Jezusem Chrystusem! W tym celu został specjalnie
napisamy 1 list Jana (1 Jan 1,3.4). Ten sam cel mają ostatecznie również wszystkie
inne księgi Biblii. W praktycznym obcowaniu z Bogiem możemy pozostać jedynie
wtedy, kiedy nie zaniedbamy
codziennego oczyszczenia.
Podobnie jak codzienna cielesna kąpiel powoduje odświeżenie, tak też używanie
Słowa Bożego w sensie duchowym konieczne w celu oczyszczenia i ożywienia.
Poprzez swoje słowo Pan Jezus pragnie nas oczyścić "przez omycie wodą przez
słowo" (Efez. 5,26). Jak bardzo jest to ważne, przedstawił Pan Jezus uczniom przez
mycie nóg (Jana 13). "Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał działu ze mną" (Jana
13,8). Stopy przyodziane jedynie w sandały były każdego dnia zakurzone i zmęczone
od chodzenia. Mycie uwalniało od kurzu i jednocześnie relaksowało. Takie działanie
może mieć dla nas również Słowo Boże pod warunkiem, że będziemy je codziennie
czytać. W końcu będziemy mogli również z radością wykonywać
dla Pana codzienne obowiązki.
Wszystko co robimy w naszym życiu zawodowym, powinniśmy czynić dla Niego (Kol.
3,23). Jedynie codzienne czytanie Słowa Bożego umożliwi nam duchowe
pielgrzymowanie. Jeżeli chcemy ponadto być potrzebni i pomocni innym pod
względem duchowym, zdolni do Bożej służby, wtedy każdego ranka powinniśmy
pozwolić sobie otworzyć ucho tak jak ci, których się uczy. "abym umiał
spracowanemu odpowiedzieć miłym słowem" (Izaj. 50,4).
Kto chciałby innym powiedzieć podbudowujące i pocieszające słowo , musi je
najpierw sam usłyszeć od Boga. Tylko On może nam wskazać, które słowo, który
wiersz z Biblii może być pomocny innym. Jedynie człowiek pocieszony może
pocieszyć innych. Dlatego każdego dnia potrzebujemy pocieszenia Słowem Bożym:
"Ale napominajcie jedni drugichi każdego dnia, dopóki trwa to, co się nazywa dzisiaj "
(Hebr. 3,13), " Abyśmy przez cierpliwość i przez pociechę z Pism nadzieję
mieli" (Rzym. 15,4). Przygotowanie do służby dla Pana może dać nam jedynie
codzienne czytanie Biblii.
3. Biblię przeczytać w całości.
Cokolwiek bowiem przedtem napisano, dla naszego pouczenia napisano" (Rzym.
15,4). Pod tym pojęciem należy rozumieć cały Stary Testament. Od czasu, kiedy
posiadamy Nowy Testament, w którym jest przedstawione życie Jezusa Chrystusa i
nauka chrześcijańska, możemy sądzić, że dla nas chrześcijan, Stary Testament nie
jest już tak ważny. Przed takim błędem ostrzega nas wyżej wspomniany wiersz.
Dlatego jest ważne , by każdej części Biblii poświęcić jednakową uwagę. Nie ma tam
niczego nieważnego nawet wtedy, kiedy czegoś nie rozumiemy "I nakazał nam Pan
spełniać te wszystkie przepisy, okazywać cześć zbożną Panu, Bogu naszemu, aby
nam się dobrze powodziło po wszystkie dni naszego życia, jak to jest dzisiaj" (5 Moj.
6,24). Mimo tego, że Nowy Testament pokazuje, że niektóre przepisy dane Izraelowi
są dla nas chrześcijan nie obowiązujące, lecz są dla nas pewnymi pouczającymi
obrazami. Pomimo to, pozostaje aktualne, że wszystko co czytamy w Biblii jest dla
nas nauką. Zwróćmy uwagę na wszystko, co Bóg nam mówi w swym słowie, wtedy
jest to ku chwale Bożej i jednocześnie "dla naszego dobra", ponieważ będzie to dla
nas
przygotowaniem do zniesienia doświadczeń.
Kiedy szatan chce nas doprowadzić do grzechu, wtedy musimy wiedzieć co ma do
powiedzenia słowo Boże. Jeżeli dobrze znamy PismoŚwięte wtedy możemy dać
odpór namowom szatana słowami "jest napisane..." (Mat. 4,4). Kuszenie Pana
Jezusa przedstawione w Ewangelii Mateusza jest dla nas njlepszym przykładem.
Jeżeli diabeł zauważy, że słowo Boże jest dla nas absolutnie wiążące, wtedy zmienia
swoją taktykę i również próbuje podeprzeć się Biblią. Aby rozpoznać, że robi to w złej
wierze, musimy dokładnie znać cytowany fragment (por. Mat. 4,5-7). W przeciwnym
wypadku możemy być łatwą ofiarą jego uwodzicielskich prób. Czytanie całej Biblii
zachowa nas
przed rozczarowaniem.
Po ukrzyżowaniu Pana Jezusa dwaj jego uczniowie odeszli całkowicie rozczarowani i
zawiedzeni do swojej rodzinnej wioski. Wydarzenia, które nastąpiły były całkowicie
sprzeczne z ich wyobrażeniami. Lecz ich rozumowanie było całkowicie błędne,
ponieważ mieli oni przed oczami tylko jedną część słowa Bożego. Dlatego Pan Jezus
musiał im powiedzieć: " O głupi i gnuśnego serca, by uwierzyć we wszystko, co
powiedzieli prorocy!" (Łuk. 24,25), - dlaczegoście nie uwierzyliście wszystkiemu co
powiedzieli prorocy? Również my możemy mieć trudności z niektórymi fragmentami
Biblii, ponieważ nie znamy dokładnie całości Słowa Bożego. Jak łatwo może to
prowadzić do problemów na drodze wiary! Dlatego sam Pan Jezus wzywa nas,
abyśmy wierzyli całemu Słowu Bożemu i czytali je. wtenczas jesteśmy również
zachowani się przed błędnymi naukami.
Wiele błędnych nauk rozwinęło się na bazie Biblii. W tym wypadku można jednak
stwierdzić, że wiersze Biblijne zostają wyrywane z kontekstu, i bez uwzględnienia
innych miejsc tak wytłumaczone, aby pasowały do wybranego schematu. Kto
gruntownie porówna ze sobą wypowiedzi słowa Bożego, nie popełni błędu. "Nie będę
zawstydzony, jeżeli przestrzegać będę wszystkich twoich przykazań" (Ps. 119,6).
Żaden fragment Biblii nie jest sam w sobie samodzielny, lecz prowadzi do
wyjaśnienia innego: " Przede wszystkim to wiedzcie, że wszelkie proroctwo Pisma,
nie podlega dowolnemu wykładowi". (2 Piotra 1,20). Kiedy faryzeusze sądzili, że
uczniowie Pana Jezusa postępowali przeciwko słowu Bożemu, kiedy w Sabat szli
przez pola zbierając kłosy, Pan Jezus odpowiedział im tymi słowami: "Czy nigdy nie
czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy był w potrzebie i był głodny, on i ci, którzy z nim
byli?" (Mar. 2,25).
Kiedy nie przeczytaliśmy jeszcze pewnych części Biblii, możemy łatwo dojść do
błędnych uogólnień. Tak jak w przypadku mozaiki, całkowity obraz dają
poszczególne elementy, ale z drugiej strony znaczenie tych elementów jest
rozpoznawalne dopiero w całym obrazie.
Zdrowy wzrost
w sensie duchowym może następować tylko wtedy, kiedy czytamy naszą Biblię
ciągle na nowo. Pan Jezus sam podkreślił to, co już wcześniej zostało powiedziane w
Starym Testamencie w 5 Moj. 8,3: "Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym
słowem, które pochodzi z ust Bożych". (Mat. 4,4). Każda część jego słowa i każda
wypowiedź Boga jest ważna dla naszego życia duchowego. Potrzebne jest nam
pouczenie, pocieszenie, ostrzeżenie i poprawa. Nie wszystko znajdziemy na jednym
miejscu. Dlatego potrzebne jest nam całe Pismo. "Całe Pismo jest przez Boga
natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów , do poprawy, do
wychowywania w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego
dobrego dzieła prztgotowany" (2 Tym. 3,16.17). Dojrzałość człowieka dorosłego jest
nazwana doskonałością. Wierzący wzrastają do duchowej dojrzałości i mogą
otrzymać wykształcenie konieczne do służenia Panu, jeżeli zostaną wykształceni
przez "wszystkie Pisma". Powinniśmy również wzrastać "w łasce i poznaniu Pana
naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa" (2 Piotra 3,18). Paweł uważał "wszystko za
szkodę doniosłości, jaką było poznanie Jezusa Chrystusa", swojego Pana (Fil. 3,8).
Jeżeli to przekonanie jest nam cenne cenne, dołożymy wszelkich starań aby
gruntownie poznać Biblię. Będzie ono prowadziło do głębokiej radości, i tak jak
niegdyś uczniowie będziemy mogli zaświadczyć: "Czyż serce nasze nie pałało w nas,
gdy mówił do nas w drodzei Pisma przed nami otwierał?" (Łuk. 24,32)
4. Czytanie Biblii według planu
Jeżeli chcemy znać jedynie treść całej Biblii, wówczas ważne jest systematyczne i
regularne czytanie. Załączony plan może okazać się pomocny. Cała Biblia nie
została podzielona na 365 równych co do długości fragmentów, które potem w
przeciągu roku będą czytane po kolei. Podział nastąpił raczej według punktu
widzenia jej zawartości, tak, żeby można było dziennie przeczytać fragment, którego
sens jest z sobą ściśle związany. Również przyporządkowanie ksiąg biblijnych
zostało tak dobrane, aby umożliwić lepsze ich zrozumienie. W końcu wybranych
zostało kilka fragmentów na każdy dzień z różnych części Biblii w ten sposób, żeby
uniknąć jednostronnego duchowego pożywienia.
Uwagi dotyczące podziału
Plan zawiera kilka możliwości przeczytania w przeciągu określonego czasu całej
Biblii. Dlatego została ona podzielona na trzy duże części (patrz strony 28-29
Uwaga-strony wg nowego składu!) Na każdy dzień proponowane są trzy fragmenty,
dwa ze Starego Testamentu i jeden z Nowego Testamentu. W ten sposób powstają
następujące możliwości:
*Raz do roku przeczytać Biblię, jeżeli przeczyta się dziennie wszystkie trzy fragmenty
*Stary Testament przeczytać raz na dwa lata a Nowy Testament
raz do roku, jeżeli założy się dziennie jeden fragment z Nowego i Starego
Testamentu.
*Raz na trzy lata przeczytać Biblię jeżeli dziennie czyta się jedynie jeden fragment.
Nowy Testament byłby przy tym jednak zaniedbany przez dwa lata.
Ostatnia metoda jest być może godna polecenia dlatego ponieważ ma się w ten
sposób wystarczająco dużo czasu, aby móc dobrze przemyśleć przeczytane
fragmenty, a z drugiej strony zapobiega jednostronnemu duchowemu pożywieniu.
5. Uporządkowanie ksiąg
W pierwszej części uporządkowane są księgi Starego Testamentu według
historycznej kolejności, tak jak w Biblii. Również w księgach poetyckich, w części II
przyporządkowanie zachowano porządek Biblii. W księgach proroczych jest jednak
wybrana kolejność chronologiczna, aby czytelnik również tam mógł lepiej uchwycić
powiązania historyczne. Księgi prorocze są podzielone na trzy grupy według
historycznego porządku:
*prorocy, którzy przepowiadali przyszłość przed niewolą ludu żydowskiego w czasie
ery asyryjskiej,
*prorocy, którzy przepowiadali przyszłość w czasie niewoli podczas ery babilońskiej,
*prorocy, którzy przepowiadali przyszłość po powrocie jednej części ludu z niewoli
podczas ery perskiej.
W Nowym Testamencie cztery ewangelie zostały od siebie oddzielone, aby przez
cały rok można było mieć przed oczami, możliwie bez dłuższych przerw życie Pana
Jezusa. To pomaga nam, tak jak On nam powiedział, uczyć się od Niego, podążać
za Jego boskim przykładem. Oglądanie Go będzie nas podbudowywało i
wzmacniało, prowadziło do podziwiania Jego osoby.
Nowy Testament jest zatem podzielony na cztery grupy, w których zawsze znajduje
się ewangelia z pismem tematycznie z nią związanym.
Po ewangelii Mateusza pokazującej przyjście i odrzucenie Pana Jezusa jako króla
Izraela, następują Dzieje apostolskie. Widzimy w nich, w jaki sposób Pan Jezus, po
odrzuceniu Go przez swój ziemski naród, tworzy sobie nowy lud, który dobrowolnie
uznaje Jego panowanie. Są tu ukazane początki historyczne zgromadzenia, kościoła
Bożego, który składa się z wszystkich prawdziwie wierzących chrześcijan.
Do ewangelii Marka, który była ściśle powiązany z Piotrem (on był jego synem w
wierze), dołączają obydwa listy Piotra, Jakuba i Judy. Skierowana była ona
szczególnie do chrześcijan żydowskiego pochodzenia i określana również jako "listy
żydowskie".
Łukasz, który napisał trzecią ewangelię był wiernym i ściśle zaufanym towarzyszem
apostoła Pawła. Do jego ewangelii nawiązują listy Pawła, do których zalicza się
również List Hebrajczyków, ponieważ wielu twierdzi, że zostały napisane przez
Pawła.
Ostatnią część tworzy ewangelia Jana, która związana jest z pozostałymi pismami
tego apostoła, a więc jego listami i objawieniem.
UKLAD KSIĄG
Stary Testament
Księgi Mojżesza
1 księga Mojżeszowa
2 księga Mojżeszowa
3 księga Mojżeszowa
4 księga Mojżeszowa
5 księga Mojżeszowa
Księgi historyczne przed wzięciem do niewoli babilońskiej
Jozuego
Sędziów
Rut
1 Samuela
2 Samuela
1 Królewska
2 Królewska
1 Kronik
2 Kronik
Księgi poetyckie
Joba
Psalmów
Przypowieści Salomona
Kaznodziei Salomona
Pieśń nad pieśniami
Prorocy w okresie asyryjskim
Abdyjasz
Joel
Jonasz
Amos
Ozeasz
Izajasz
Micheasz
Nahum
Księgi historyczne po odnowie
Ezdrasza
Nehemiasza
Estery
Prorocy podczas niewoli babilońskiej
Habakuk
Sofoniasz
Jeremiasz
Treny Jeremiasza
Ezechiela
Daniela
Prorocy w okresie perskim
Aggeusz
Zachariasz
Malachiasz
Nowy Testament
Pierwsza Ewangelia i Dzieje Apostolskie
Ewangelia Mateusza
Dzieje Apostolskie
Druga Ewangelia i listy żydowskie
Ewangelia Marka
1 i 2 Piotra
Jakuba
Judy
Trzecia Ewangelia i listy Pawła
Ewangelia Łukasza
1 i 2 Tesaloniczan
1 i 2 Koryntian
Rzymian
Galacjan
Efezjan
Filipian
Kolosan
Filemona
Hebrajczyków
Tytusa
1 I 2 Tymoteusza
Czwarta Ewangelia i inne pisma Jana
Ewangelia Jana
1, 2 i 3 list Jana
Objawienie