Grzeszność kalwinizmu

[niebieski]

Jan Kalwin pisze: Mówimy więc, że Pismo święte wyraźnie świadczy o tym, że Bóg w swoim wiecznym i niezmiennym planie określił raz na zawsze tych, których zechciał dopuścić do wiecznego zbawienia, i z drugiej strony tych, których przeznaczył do wiecznego potępienia. Uważamy, że to postanowienie, w odniesieniu do wybranych, opiera się jedynie na Jego miłosierdziu, bez odniesienia do zasług człowieka, podczas gdy ci, których skazuje na zagładę, są wykluczeni z dostępu do życia przez sprawiedliwy i wolny od wszelkich zarzutów, ale w tym samym czasie nieprzenikniony wyrok. („Nauki religii chrześcijańskiej”, księga III, rozdział 21, punkt 7. Jest to moje tłumaczenie angielskiego tekstu wziętego ze strony: http://www.ccel.org/ccel/calvin/institutes.v.xxii.html

We say, then, that Scripture clearly proves this much, that God by his eternal and immutable counsel determined once for all those whom it was his pleasure one day to admit to salvation, and those whom, on the other hand, it was his pleasure to doom to destruction. We maintain that this counsel, as regards the elect, is founded on his free mercy, without any respect to human worth, while those whom he dooms to destruction are excluded from access to life by a just and blameless, but at the same time incomprehensible judgment.)

Kalwinową definicję „predestynacji” znajdujemy w tym samym rozdziale, w punkcie 5: Przez predestynację rozumiemy wieczny dekret Boga, którym sam zadecydował, co ma się stać w odniesieniu do każdego człowieka. Wszyscy nie są stworzeni na tych samych warunkach, ale cześć jest przeznaczona do życia wiecznego, inni na potępienie; i konsekwentnie, jako taki został stworzony dla jednego lub drugiego przeznaczenia, mówimy, że został przeznaczony do życia lub do śmierci.

(Oto tekst angielski do wglądu i porównania:

By predestination we mean the eternal decree of God, by which he determined with himself whatever he wished to happen with regard to every man. All are not created on equal terms, but some are preordained to eternal life, others to eternal damnation; and, accordingly, as each has been created for one or other of these ends, we say that he has been predestinated to life or to death.)



Tłumaczenie jego tekstów nie jest łatwym zadaniem. Uważny czytelnik zauważy, że w pierwszym fragmencie pominąłem dwukrotnie słowo „pleasure”. Kalwin z jednej strony mówi o „przyjemności, rozkoszy, radości” Boga, który w swoim postanowieniu przeznacza wybranych do zbawienia, i z drugiej strony, używa tego samego słowa, aby określić motywy czy „uczucia” Boga, kiedy postanawia przeznaczyć pozostałych na potępienie. O ile bowiem mogę zrozumieć radość Pana Boga przeznaczającego wybranych do zbawienia, o tyle nie mogę zrozumieć, jaką radość może czerpać Bóg planujący posłać nie-wybranych na potępienie. Mogę zrozumieć szczęście Boga przeznaczającego swoje stworzenia do życie w wiecznej wspólnocie z Nim, ale nie mogę zrozumieć, jaką radość może czerpać Bóg planując stworzenie istot tylko po to, aby je potem odrzucić od siebie. Na pewno nie jest to Bóg, którego objawia Jezus; nie jest to Bóg chrześcijan; nie jest to Bóg, którego poznajemy na kartach Pisma św. Jest to bóg Kalwina.



Bóg, który poznajemy w słowie Bożym jest światłością, i nie ma w Nim żadnej ciemności. A konsekwencją predestynacji według definicji Kalwina jest wniosek, że w Bogu jest ciemność czyli pragnienie i planowanie grzechu dla stworzeń, w wyniku którego mają być potępieni. Bo skoro bóg Kalwina przeznaczył uprzednim wolnym i „radosnym” rozporządzeniem jakąś część ludzkości do piekła, to w tym planie musiał być zawarty także grzech, bo inaczej skazałby na piekło niewinnych.



Tymczasem Bóg naszego Pana Jezusa Chrystusa – Bóg Biblii – jest Bogiem, który jest światłością (Mi 7, 8 ) bez domieszki ciemności (1 J 1, 5-7). Pan Jezus, prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek, jest światłem świata (J 8, 12), światłością, która oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat (J 1, 9). Z Biblii wiemy, że ciemność to symbol grzechu, zła, potępienia (zob.: Ef 5, 11; 1 J 2, 9-11; Mt 22, 13; 25, 30; Jud 13).



Biblia poucza nas, że „Bóg ani nie podlega pokusie ku złemu, ani też nikogo nie kusi” (Jk 1, 13) i że Bóg nie chce śmierci grzesznika, ale pragnie, żeby się nawrócił i żył (por. Ez 18, 23). Biblia uczy, że Bóg chce, aby wszyscy zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy (por. 1 Tm 2, 3-4). Tymczasem bóg Kalwina w swojej radości przeznacza jednych do zbawienia, innych na potępienie.







W Księdze Hioba czytamy takie słowa: W tym wszystkim Hiob nie zgrzeszył i nie przypisał Bogu nieprawości (Hi 1, 22). Podstawowe znaczenie hebrajskiego słowa (תּפְלָה) oddanego w Biblii Tysięclecia słowem “nieprawość” to dosłownie “głupota”. “Jednak jak pokazuje kontekst Jr 23, 13, gdzie użyte jest to samo słowo, nie chodzi tu tylko o słabość umysłową, ale o grzeszną głupotę (Harris, „Theological Workbook of the Old Testament”, hasło תּפְלָה). Tłumaczenie Biblii Tysiąclecia jest dobre. W Hi 1, 22 chodzi o głupotę, które jest nieprawością, czyli po prostu grzechem.



Dlaczego więc natchniony autor nie użył wyrażenia „grzech”, tylko słabszego „głupota”? Myślę, że z dwóch przyczyn:

1. W Hi 1, 22 mamy już raz użyte słowo „grzech”. Autor mógł użyć innego wyrażenia ze względów stylistycznych, aby uniknąć powtarzania słów;
2. Wydaje się też możliwe, że autor nie chciał używać terminu „grzech” w odniesieniu do Boga, aby uniknąć wyrażenia, które uważał za bluźniercze. Skąd taki wniosek? Bo w tym samym rozdziale mamy inne zdanie przetłumaczone w Biblii Tysiąclecia: Gdy przeminął czas ucztowania, Hiob dbał o to, by dokonywać ich oczyszczenia. Wstawał wczesnym rankiem i składał całopalenie stosownie do ich liczby. Bo mówił Hiob do siebie: «Może moi synowie zgrzeszyli i ZŁORZECZYLI Bogu w swym sercu?» Hiob zawsze tak postępował. (Hi 1, 5) Tymczasem w hebrajskim oryginale jest: „Bo mówił Hiob do siebie: «Może moi synowie zgrzeszyli i BŁOGOSŁAWILI Bogu w swym sercu?»"







Wniosek końcowy: Przypisywanie Bogu nieprawości jest grzechem. → Kalwinizm jest grzeszny.



Postscriptum: Dyskutowałem wiele razy na różnych forach zarówno ze świadkami Jehowy, jak i też z protestantami, w tym również z kalwinistami. Wydawać by się mogło, że z tych dwóch grup, kalwiniści jako chrześcijanie są nam bliżsi, jeśli chodzi o wyznawaną wiarę niż świadkowie Jehowy, którzy przecież nie są chrześcijanami, bo nie wierzą w Trójcę Świętą i odzierają Jezusa z Jego bóstwa. Jednak po przemyśleniu konsekwencji nauki Kalina o podwójnej predestynacji myślę, że różnica pomiędzy nauką świadków Jehowy, a kalwinizm jest analogiczna do różnicy, jaka jest pomiędzy tymi, którzy nie wierzą w bóstwo Jezusa, a tymi, którzy oskarżali Pana, że był opętany i działał pod wpływem władcy złych duchów.

[Dawid]

Wniosek końcowy: Przypisywanie Bogu nieprawości jest grzechem. → Kalwinizm jest grzeszny.

Tak sobie tłumacz...

[Małgorzata]

Przypisywanie Bogu nieprawości jest grzechem.

Jakiej nieprawości??
Do takich wniosków dochodzą ci, którzy w ogóle są na peryferiach chrześcijaństwa.

[Zbyszekg4]

To Jean Cauvin pisal po angielsku?

Na pewno nie, ale skoro o tym mowa, to zapytam: czy w jezyku w ktorym pisal, tez jest o Bozej radosci, rozkoszy i przyjemnosci z przeznaczania kogos na potepienie?...

[św.tomek]

Dyskutowałem wiele razy na różnych forach zarówno ze świadkami Jehowy, jak i też z protestantami, w tym również z kalwinistami. Wydawać by się mogło, że z tych dwóch grup, kalwiniści jako chrześcijanie są nam bliżsi, jeśli chodzi o wyznawaną wiarę niż świadkowie Jehowy, którzy przecież nie są chrześcijanami, bo nie wierzą w Trójcę Świętą i odzierają Jezusa z Jego bóstwa. Jednak po przemyśleniu konsekwencji nauki Kalina o podwójnej predestynacji myślę, że różnica pomiędzy nauką świadków Jehowy, a kalwinizm jest analogiczna do różnicy, jaka jest pomiędzy tymi, którzy nie wierzą w bóstwo Jezusa, a tymi, którzy oskarżali Pana, że był opętany i działał pod wpływem władcy złych duchów.

Świadkowie Jehowy tkwią dokładnie tak samo jak katolicy w niewoli nowego Zakonu.
Nieco inaczej sobie definiują ten zakon - ale mentalnośc mają zadziwiająco zbliżoną, pewnie stąd to poczucie bliskości z nimi...

[Lash]

Wniosek końcowy: Przypisywanie Bogu nieprawości jest grzechem. → Kalwinizm jest grzeszny.

Dalsze wnioski..
Mojzesz przypisywał Bogu że zatwrdził Faraona - i ze Bóg czynił to zwłasnej Woli i to na pokutującymn Faraonie.
Wniosek:
Mojżesz to zwodziciel to zwodziciel bo wg kryteriów niebieskiego - nauczał ze Bóg jest nieprawy! .


Paweł Przypisywał Bogu ze zatwardza ludzi - czyni to gdy zechce - wniosek Paweł to zwodziciel bo wg kryteriów niebieskiego - nauczał ze Bóg jest nieprawy! .

KAŻDA EWANGELIA wspomina i cytuje księga Izajsza pokazującą ża Bóg nie chciał aby faryzeuwsze uwierzyli - Kazda ewangelia to zwiedzenie bo wg kryteriów niebieskiego - naucza ze Bóg jest nieprawy! .



Idąc twoim tropem można dojśc do wniosku ze kto wierzy Biblii jest zwiedziony bo uznaje wymyslone niemadre kryterium ze NIEPRAWOŚCIĄ jest czynic ze swoim stworzeniem co się chce!
Pamiętaj gdy cos uczynisz - to jestes nieprawy - gdy uczynisz coś co nie podoba sie twojemu stworzeniu

KRK w twojej skromnej osobie wraca do starej Mysli - Boga i Jego Słowa nie ma co słuchać - bo to zwiedzenie - słuchąć nalerzy tylko Rzymu! Który to Rzym odżegnuje Pismo od Dobrej nauczycielskiej Roli poprzez takie manipulacje jak ta twoja.

[Zbyszekg4]

ann_in_grace napisał/a:
To Jean Cauvin pisal po angielsku?

Na pewno nie, ale skoro o tym mowa, to zapytam: czy w jezyku w ktorym pisal, tez jest o Bozej radosci, rozkoszy i przyjemnosci z przeznaczania kogos na potepienie?...

Czy ktos mi odpowie na to pytanko? Z górki dzięki.

[Dawid]

czy w jezyku w ktorym pisal, tez jest o Bozej radosci, rozkoszy i przyjemnosci z przeznaczania kogos na potepienie?...

A wiesz czym jest sprawiedliwość?

[Hardi]

katolicyzm i kalwinizm są po tych samych pieniądzach i to to nie jest nie biblijne a jedynie jest ludzkim wymysłem

[Dawid]

Haha
Hardi uśmiałem się

Wybacz, ale to Ty wierzysz w wymysł katolików
Nie wiedziałeś? Wolna wola to tylko katolicka bajka, a Ty dałeś się nabrać

[niebieski]

Wniosek końcowy: Przypisywanie Bogu nieprawości jest grzechem. → Kalwinizm jest grzeszny.

Dalsze wnioski..
Mojzesz przypisywał Bogu że zatwrdził Faraona - i ze Bóg czynił to zwłasnej Woli i to na pokutującymn Faraonie.
Wniosek:
Mojżesz to zwodziciel to zwodziciel bo wg kryteriów niebieskiego - nauczał ze Bóg jest nieprawy! .


Paweł Przypisywał Bogu ze zatwardza ludzi - czyni to gdy zechce - wniosek Paweł to zwodziciel bo wg kryteriów niebieskiego - nauczał ze Bóg jest nieprawy! .

KAŻDA EWANGELIA wspomina i cytuje księga Izajsza pokazującą ża Bóg nie chciał aby faryzeuwsze uwierzyli - Kazda ewangelia to zwiedzenie bo wg kryteriów niebieskiego - naucza ze Bóg jest nieprawy! .

To Twoja interpretacja. Ani Ewangelie, ani św. Paweł, ani prorocy nie przypisywali Bogu grzechu, nie czynili Boga odpowiedzialnym za to, czego przykłady podajesz. To Ty grzeszysz czyniąc Boga odpowiedzialnym za niewiarę Zydów, zatwardziałość faraona.

Ze trzeba i można rozumieć ten tekst inaczej, posłużę się cytatem ze św. Augustyna:

4. Istnieją tacy, którzy mamroczą między sobą, a czasem zabierają głos, kiedy tylko mogą, a nawet zaczynają burzliwe debaty, mówiąc: „Co uczynili Żydzi, albo, jaką winę ponoszą, jeśli to było konieczne, aby powiedzenie proroka Izajasza wypełniło się 'Panie, któż uwierzył naszemu głosowi i komu ramię Pańskie objawiło?’” Im odpowiadamy, że Pan dzięki swojej uprzedniej znajomości przyszłości, zapowiedział przez proroka niewiarę Żydów; On to przepowiedział, ale nie był przyczyną. Albowiem Bóg nie zmusza nikogo do grzechu tylko dlatego, że wie o przyszłym grzechy ludzi. On przewidział grzechy, które były ich grzechami, a nie Jego; grzechy, które nie odnosiły się do nikogo innego, lecz do nich samych. Dlatego też, jeśli to, co On przewidział, że ich grzechy tak naprawdę nie były ich, to znaczy, że nie miał On prawdziwej wiedzy uprzedniej: ale jako że Jego wiedza uprzednia nie myli się, wynika z tego, że to nie nikt inny, ale oni sami są tymi grzesznikami, których grzeszność Bóg przed wiekami przewidział. Zatem to Żydzi popełnili grzech, bez przymusu do tego ze strony Tego, Który brzydzi się grzechem; lecz On przepowiedział jego popełnienie, bo nic nie jest ukryte przed Jego wiedzą. A zatem, gdyby chcieli czynić dobro, a nie zło, nie spotkaliby żadnej w tym przeszkody; ale co zamierzali uczynić, przewidział Ten, Który wie, co każdy człowiek robi, i każdemu odda stosownie do postępowania.

6. (…) Ale prorok, mówisz, przypisuje inną przyczynę niż ich wolę. O jakiej przyczynie mówi prorok? „Zaślepił ich oczy i twardym uczynił ich serce, żeby nie widzieli oczami oraz nie poznali sercem i nie nawrócili się, ażebym ich uzdrowił”. Na to również, odpowiadam, ich wola zasłużyła. Bo Bóg czyni ślepym i zatwardza serce, po prostu przez cofnięcie Jego pomocy: a Bóg może to zrobić na mocy wyroku, który choć jest ukryty, to jednak nie jest niesprawiedliwy. (św. Augustyn, „Traktat o Ewangelii św. Jana”. http://www.ccel.org/ccel/schaff/npnf107.iii.liv.html )

Idąc twoim tropem można dojśc do wniosku ze kto wierzy Biblii jest zwiedziony bo uznaje wymyslone niemadre kryterium ze NIEPRAWOŚCIĄ jest czynic ze swoim stworzeniem co się chce!

To nie ja wymyśliłem to kryterium, ale autor natchniony: W tym wszystkim Hiob nie zgrzeszył i nie przypisał Bogu nieprawości (Hi 1, 22). Z tego prosty wniosek, że przypisywanie Bogu nieprawości jest GRZECHEM.

[Lash]

Wniosek końcowy: Przypisywanie Bogu nieprawości jest grzechem. → Kalwinizm jest grzeszny.

Dalsze wnioski..
Mojzesz przypisywał Bogu że zatwrdził Faraona - i ze Bóg czynił to zwłasnej Woli i to na pokutującymn Faraonie.
Wniosek:
Mojżesz to zwodziciel to zwodziciel bo wg kryteriów niebieskiego - nauczał ze Bóg jest nieprawy! .


Paweł Przypisywał Bogu ze zatwardza ludzi - czyni to gdy zechce - wniosek Paweł to zwodziciel bo wg kryteriów niebieskiego - nauczał ze Bóg jest nieprawy! .

KAŻDA EWANGELIA wspomina i cytuje księga Izajsza pokazującą ża Bóg nie chciał aby faryzeuwsze uwierzyli - Kazda ewangelia to zwiedzenie bo wg kryteriów niebieskiego - naucza ze Bóg jest nieprawy! .

To Twoja interpretacja. Ani Ewangelie, ani św. Paweł, ani prorocy nie przypisywali Bogu grzechu, nie czynili Boga odpowiedzialnym za to, czego przykłady podajesz. To Ty grzeszysz czyniąc Boga odpowiedzialnym za niewiarę Zydów, zatwardziałość faraona.

OJ niebeski
Przekaz Pisma Jest wyjatkowo JASNY a naprawdę trzeba wiekiej siły woli aby negować Biblię
Paweł napisał JEDNOZNACZNIE

(7) Cóż zatem? Izrael nie osiągnął tego, czego skwapliwie szukał; osiągnęli jednak wybrani. Inni zaś pogrążyli się w zatwardziałości, (8) jak jest napisane: [b]Dał im Bóg ducha odurzenia; takie oczy, by nie mogli widzieć, i takie uszy, by nie mogli słyszeć aż po dzień dzisiejszy.[/b] (9) A Dawid powiada: Niech stół ich stanie się sidłem, pułapką, kamieniem potknięcia i odpłatą. (10) Niech oczy ich się zaćmią, by nie mogli widzieć, a grzbiet ich trzymaj zawsze pochylony.

Powiesz mi że SAMI SA SOBIE WINNI.
a kto nie jest winny.
Kto nie jest Grzesznikiem

Widzisz Jakbyś kota nie próbowął obrócic zawsze będzie kotem!
Tak samo i tu nie da sie powiedziec ze BÓG NIE DAŁ IM TEGO DUCHA
A jesli dał z powodu ich grzechu to dlaczego innym nie dał z powodu ich grzechów?
Bo co bo wolną wolą którą sami sprawiali swoje grzechy nagle się zmienili?

Ze trzeba i można rozumieć ten tekst inaczej, posłużę się cytatem ze św. Augustyna:

4. Istnieją tacy, którzy mamroczą między sobą, a czasem zabierają głos, kiedy tylko mogą, a nawet zaczynają burzliwe debaty, mówiąc: „Co uczynili Żydzi, albo, jaką winę ponoszą, jeśli to było konieczne, aby powiedzenie proroka Izajasza wypełniło się 'Panie, któż uwierzył naszemu głosowi i komu ramię Pańskie objawiło?’” Im odpowiadamy, że Pan dzięki swojej uprzedniej znajomości przyszłości, zapowiedział przez proroka niewiarę Żydów; On to przepowiedział, ale nie był przyczyną. Albowiem Bóg nie zmusza nikogo do grzechu tylko dlatego, że wie o przyszłym grzechy ludzi. On przewidział grzechy, które były ich grzechami, a nie Jego; grzechy, które nie odnosiły się do nikogo innego, lecz do nich samych. Dlatego też, jeśli to, co On przewidział, że ich grzechy tak naprawdę nie były ich, to znaczy, że nie miał On prawdziwej wiedzy uprzedniej: ale jako że Jego wiedza uprzednia nie myli się, wynika z tego, że to nie nikt inny, ale oni sami są tymi grzesznikami, których grzeszność Bóg przed wiekami przewidział. Zatem to Żydzi popełnili grzech, bez przymusu do tego ze strony Tego, Który brzydzi się grzechem; lecz On przepowiedział jego popełnienie, bo nic nie jest ukryte przed Jego wiedzą. A zatem, gdyby chcieli czynić dobro, a nie zło, nie spotkaliby żadnej w tym przeszkody; ale co zamierzali uczynić, przewidział Ten, Który wie, co każdy człowiek robi, i każdemu odda stosownie do postępowania.

6. (…) Ale prorok, mówisz, przypisuje inną przyczynę niż ich wolę. O jakiej przyczynie mówi prorok? „Zaślepił ich oczy i twardym uczynił ich serce, żeby nie widzieli oczami oraz nie poznali sercem i nie nawrócili się, ażebym ich uzdrowił”. Na to również, odpowiadam, ich wola zasłużyła. Bo Bóg czyni ślepym i zatwardza serce, po prostu przez cofnięcie Jego pomocy: a Bóg może to zrobić na mocy wyroku, który choć jest ukryty, to jednak nie jest niesprawiedliwy. (św. Augustyn, „Traktat o Ewangelii św. Jana”. http://www.ccel.org/ccel/schaff/npnf107.iii.liv.html )

1. Mnie nie obowiązuje AUGUSTYN ale BIBLIA,
2. Po drugie Bóg nie udzielajac pomocy pokazuej że nie ma woli aby im pomóc.
Słowem nie ma woli ZAWSZE aby tylko zbawiać.
3. Ewangelia Jana Jasno ukazuje PRZYCZYNĘ
(39) Dlatego nie mogli uwierzyć, ponieważ znów rzekł Izajasz: (40) Zaślepił ich oczy i twardym uczynił ich serce, żeby nie widzieli oczami oraz nie poznali sercem i nie nawrócili się, ażebym ich uzdrowił.
Młotkiem i przecinakiem albo Agustynem - tego nie zmienisz.

Idąc twoim tropem można dojśc do wniosku ze kto wierzy Biblii jest zwiedziony bo uznaje wymyslone niemadre kryterium ze NIEPRAWOŚCIĄ jest czynic ze swoim stworzeniem co się chce!

To nie ja wymyśliłem to kryterium, ale autor natchniony: W tym wszystkim Hiob nie zgrzeszył i nie przypisał Bogu nieprawości (Hi 1, 22). Z tego prosty wniosek, że przypisywanie Bogu nieprawości jest GRZECHEM.

Tak przypisywanie BOGU nieprawości Jest. Przeznaczenie nia potepienie nie JEST GRZCHEM ani nie jest nieprawością!
Bowiem jest nieodłącznym prawem właściciela aby mógł uczynić to co chce ze swoja własnością. Jest to PRAWE. I nie znam prawa które mówi że właściciel nie może uczynić ze swoja własności czego chce.

Dlatego mówienie ze BÓG Nie może uczynić z człowiekiem który jakby nie patrzeć jest JEGO własnością jest NIEPRAWOŚCIĄ Bo jest pozbawieniem Prawowitego właściciela Jego Praw.

Mówienie że Bóg nie ma prawa do czynienia ze stworzeniem co chce jest PRZYPISYWANIEM BOGU NIEPRAWOŚCI bo choć działa zgodnie z Prawem to mówi się że nie jest to prawe.

[Imperator]

pleas·ure (plzhr) ( http://www.thefreedictionary.com/pleasure )
n.
1. The state or feeling of being pleased or gratified.
2. A source of enjoyment or delight: The graceful skaters were a pleasure to watch.
3. Amusement, diversion, or worldly enjoyment: "Pleasure . . . is a safer guide than either right or duty" (Samuel Butler).
4. Sensual gratification or indulgence.
5. One's preference or wish: What is your pleasure?

nalezy zwrocic uwage na znaczenie slowa "pleasure", podejrzewam ze chodzi o znaczenie 5 z powyzszej definicji - preferencja lub zyczenie/wybor